Evet, canım kızım yıl döndü geldi.19.09.2017. Bugün sensizlik günü, bugün mezarının başında çığlık günü, aramızdan ayrılışının soğuk günü.
Bugün senin aramızdan ayrılışının ikinci yılı bizler hala seni arıyor seni çoook özlüyoruz. Canım kızım seni çok özledim.
Yokluğun çok acı seni her zaman seveceğim ve her zaman sevgiyle özlemle anmaya devam edeceğim. Demişlerdi ki ölenle ölünmez sende zamanla alışır hayatına dönersin bak 2 yıl geçmesine rağmen acın ilk günkü gibi kor ateş olmuş düşmüş yüreğime beni yakıp bitiriyor, ama ben hala senin yokluğuna alışamadım canım kızım.
Alışmakta mümkün değil zaten, nasıl alışayım ki benim canımdan can, bir parçam gitmiş onamı üzüleyim, yoksa adaleti olmayan bu dünyaya mı?
Çünkü ölümünün üzerinden 2 yıl geçmesine rağmen hala adalet yerini bulmadı. Yavrum senin katilin hiç bir şey olmamış gibi, elini kolunu, sallayarak aramızda dolaşıyor gel de buna can dayansın.
Düşündükçe deli oluyorum. O katil yarın veya başka bir gün, başka birini daha öldürmeyeceğinin garantisini kim verebilir? Ona ödül gibi cezayı veren hakimler mi, yoksa savcılar mı?
Size soruyorum ey hakim ve savcılar içiniz rahat mı, verdiğiniz bu karardan dolayı, kafanızı o yastıklara koya biliyor musunuz, soruyorum size. Yeter artık verdiğiniz yanlış karardan biran önce vazgeçin. Halimde kalmadı zaten artık uzun, uzun anlatmaya, biz bittik ve ‘’eksildik’’ diyeyim siz anlayın…!
Beni en çok üzen şey ne biliyor musun canım kızım, çaresizlik. Çünkü ne yapsam, ne etsen zamanı geri çevirebilsem ama nafile, olmuyor kızım, olmuyor. Bir türlü o kahrolası zamanı geriye çeviremiyorum, yavrum seni nasıl getirsem diye düşünüyorum ama bir türlü beceremiyorum ve bu çaresizlik beni yiyip bitiriyor.
Allaha dua ediyorum, ne olur Allahım kuzumu yavrumu bana geri ver, o daha çok küçük ölüm ona yakışmaz, onun bana ihtiyacı var, o bensiz yapamaz, kızım pelüş kuzusu olmadan uyuyamaz çünkü o hala çok küçük Allahım bu bir rüya olsun beni bu kabustan biran önce uyandır diye yalvarıyorum, ama nafile olmuyor. Ne zaman evin zili çalsa, sanki sen gelmişsin gibi seviniyorum diyorum, Rabim sesimi duydu seni bana geri verdi diye, ama olmuyor
işte bir türlü seni bana vermiyor, seni getiremiyorum, sevincim kedere, hüzne dönüyor. Boğazımda düğüm düğüm oluyor, çözemiyorum yavrum. Kapı zili çalışını bile özledim kuzum. Biz birlikteyken hiç bitmesini istemediğim saatleri, ayları, mevsimleri ve yılları şimdi ne kadar çok arıyorum. Ve ne kadar acıdır ki bir kez daha yaşayacağımız birlikte güleceğimiz yeni bir zaman asla ve asla olmayacak bunu düşündükçe deli oluyorum.
Sen gittiğinden beri gülmek bizim hayatımızda yok oldu. Çünkü senin gülüşün bir başkaydı be kuzum, sen evimizin neşe kaynağıydın, ne çok gülerdik biz seninle ama şimdi sorma bizi kızım, bizim hayatımızda gülmek yok artık. Çünkü tek başıma kaldığım bu dünyada sana olan sevgimi, sensizliğin acısını sakladım ruhumda.
Yüreğimi koca 2 yıl senin hayalinle avuttum. O yaşadığımız güzel günleri kahkahalı günleri anmak ve aramakla geçiyor ve geçirdim yaşamayı unuttum be kuzum.
Sen bu dünyadan gittin gideli elimde biriktirmiş olduğum tüm zamanların tek bir sözü kaldı, seni çook seviyorum anneciğim dediğin sözün kaldı aklımda yavrum. O zaman sorma be kızım içimdeki kopan fırtınayı, içim yanıyor be kızım, yanıyor da hiç sönmüyor.
Yokluğunda hep bir yanım eksik, boynum bükük, içimde bi yarım kalmışlıklar hala kızım dediğimde içimde burukluk, sensizlik. Bu kadar mı zor olurmuş be yavrum. Soruyorum sana, soruyorum da cevap alamıyorum, ben cevap vereyim o zaman, evet o kadar zor ki! Bunu anlatacak kelime bulamıyorum ve yazamıyorum, çünkü acıları yaşarsın, ama yaşadığın gibi yazamasın. Ne kadar dile getirmek istesen de, söyleyemezsin, acılar insanın yüreğinde tek kişiliktir kimseyle paylaşamazsın, ama hep derler ya dertler paylaştıkça azalır, sevinçler paylaştıkça çoğalır, diye sevinçleri bilmem ama acıları ne kadar paylaşılırsa paylaşılsın, hiç azalmıyor be kuzum hep tek başına yaşarsın bu acıyı daha kaç yıl yaşarım kimlerle tanışırım, kimleri unuturum bilmiyorum ama bildiğim tek bir şey varsa, seni şu kalbim durana kadar asla ve asla unutmayacağım ve yokluğun beni yakıp bitirecek canım kızım.
Rabim seni cennetinin en özel ve en güzel yerinde ağırlasın, Mekanın cennet MELEKLER DUACIN olsun Seni asla unutmayacak olan ANNEN…
Yorum Ekle
Yorumlar
Sizlere daha iyi hizmet sunabilmek adına sitemizde çerez konumlandırmaktayız. Kişisel verileriniz, KVKK ve GDPR
kapsamında toplanıp işlenir. Sitemizi kullanarak, çerezleri kullanmamızı kabul etmiş olacaksınız.
En son gelişmelerden anında haberdar olmak için 'İZİN VER' butonuna tıklayınız.
Aysel Şahin
EN KARA GÜNÜMÜZ ; 19.09.2017 FERAY !
Evet, canım kızım yıl döndü geldi.19.09.2017. Bugün sensizlik günü, bugün mezarının başında çığlık günü, aramızdan ayrılışının soğuk günü.
Bugün senin aramızdan ayrılışının ikinci yılı bizler hala seni arıyor seni çoook özlüyoruz. Canım kızım seni çok özledim.
Yokluğun çok acı seni her zaman seveceğim ve her zaman sevgiyle özlemle anmaya devam edeceğim. Demişlerdi ki ölenle ölünmez sende zamanla alışır hayatına dönersin bak 2 yıl geçmesine rağmen acın ilk günkü gibi kor ateş olmuş düşmüş yüreğime beni yakıp bitiriyor, ama ben hala senin yokluğuna alışamadım canım kızım.
Alışmakta mümkün değil zaten, nasıl alışayım ki benim canımdan can, bir parçam gitmiş onamı üzüleyim, yoksa adaleti olmayan bu dünyaya mı?
Çünkü ölümünün üzerinden 2 yıl geçmesine rağmen hala adalet yerini bulmadı. Yavrum senin katilin hiç bir şey olmamış gibi, elini kolunu, sallayarak aramızda dolaşıyor gel de buna can dayansın.
Düşündükçe deli oluyorum. O katil yarın veya başka bir gün, başka birini daha öldürmeyeceğinin garantisini kim verebilir? Ona ödül gibi cezayı veren hakimler mi, yoksa savcılar mı?
Size soruyorum ey hakim ve savcılar içiniz rahat mı, verdiğiniz bu karardan dolayı, kafanızı o yastıklara koya biliyor musunuz, soruyorum size. Yeter artık verdiğiniz yanlış karardan biran önce vazgeçin. Halimde kalmadı zaten artık uzun, uzun anlatmaya, biz bittik ve ‘’eksildik’’ diyeyim siz anlayın…!
Beni en çok üzen şey ne biliyor musun canım kızım, çaresizlik. Çünkü ne yapsam, ne etsen zamanı geri çevirebilsem ama nafile, olmuyor kızım, olmuyor. Bir türlü o kahrolası zamanı geriye çeviremiyorum, yavrum seni nasıl getirsem diye düşünüyorum ama bir türlü beceremiyorum ve bu çaresizlik beni yiyip bitiriyor.
Allaha dua ediyorum, ne olur Allahım kuzumu yavrumu bana geri ver, o daha çok küçük ölüm ona yakışmaz, onun bana ihtiyacı var, o bensiz yapamaz, kızım pelüş kuzusu olmadan uyuyamaz çünkü o hala çok küçük Allahım bu bir rüya olsun beni bu kabustan biran önce uyandır diye yalvarıyorum, ama nafile olmuyor. Ne zaman evin zili çalsa, sanki sen gelmişsin gibi seviniyorum diyorum, Rabim sesimi duydu seni bana geri verdi diye, ama olmuyor
işte bir türlü seni bana vermiyor, seni getiremiyorum, sevincim kedere, hüzne dönüyor. Boğazımda düğüm düğüm oluyor, çözemiyorum yavrum. Kapı zili çalışını bile özledim kuzum. Biz birlikteyken hiç bitmesini istemediğim saatleri, ayları, mevsimleri ve yılları şimdi ne kadar çok arıyorum. Ve ne kadar acıdır ki bir kez daha yaşayacağımız birlikte güleceğimiz yeni bir zaman asla ve asla olmayacak bunu düşündükçe deli oluyorum.
Sen gittiğinden beri gülmek bizim hayatımızda yok oldu. Çünkü senin gülüşün bir başkaydı be kuzum, sen evimizin neşe kaynağıydın, ne çok gülerdik biz seninle ama şimdi sorma bizi kızım, bizim hayatımızda gülmek yok artık. Çünkü tek başıma kaldığım bu dünyada sana olan sevgimi, sensizliğin acısını sakladım ruhumda.
Yüreğimi koca 2 yıl senin hayalinle avuttum. O yaşadığımız güzel günleri kahkahalı günleri anmak ve aramakla geçiyor ve geçirdim yaşamayı unuttum be kuzum.
Sen bu dünyadan gittin gideli elimde biriktirmiş olduğum tüm zamanların tek bir sözü kaldı, seni çook seviyorum anneciğim dediğin sözün kaldı aklımda yavrum. O zaman sorma be kızım içimdeki kopan fırtınayı, içim yanıyor be kızım, yanıyor da hiç sönmüyor.
Yokluğunda hep bir yanım eksik, boynum bükük, içimde bi yarım kalmışlıklar hala kızım dediğimde içimde burukluk, sensizlik. Bu kadar mı zor olurmuş be yavrum. Soruyorum sana, soruyorum da cevap alamıyorum, ben cevap vereyim o zaman, evet o kadar zor ki! Bunu anlatacak kelime bulamıyorum ve yazamıyorum, çünkü acıları yaşarsın, ama yaşadığın gibi yazamasın. Ne kadar dile getirmek istesen de, söyleyemezsin, acılar insanın yüreğinde tek kişiliktir kimseyle paylaşamazsın, ama hep derler ya dertler paylaştıkça azalır, sevinçler paylaştıkça çoğalır, diye sevinçleri bilmem ama acıları ne kadar paylaşılırsa paylaşılsın, hiç azalmıyor be kuzum hep tek başına yaşarsın bu acıyı daha kaç yıl yaşarım kimlerle tanışırım, kimleri unuturum bilmiyorum ama bildiğim tek bir şey varsa, seni şu kalbim durana kadar asla ve asla unutmayacağım ve yokluğun beni yakıp bitirecek canım kızım.
Rabim seni cennetinin en özel ve en güzel yerinde ağırlasın, Mekanın cennet MELEKLER DUACIN olsun Seni asla unutmayacak olan ANNEN…