Sevgili kızım 19.09.2017 de çalan telefonla dünyamız yerle bir oldu..

AYSEL ŞAHİN ‘ kızına yazdı

Ben seninle konuşmadan bir günümü geçirmezken, tam 5 yıl oldu kızım Sesini duymayalı.

Yaşasaydın şimdi 28 yaşında gencecik, pırıl pırıl bir hanımefendi olacaktın. Hayal ettiğin gibi çok ünlü bir Mimar olmuş belki de evlenmiş çoluk çocuğa kavuşmuş olacaktın.

Biricik güzel kızım, biz bunları hayal ederken, o hain, kahpe katil sana öyle bir oyun oynadıki sesini, gülüşünü ve o güzel yüzünü bize 5 yıldır hasret bıraktı kızım.

Seni bizden ve bu hayattan koparan o katil dilerim Allahtan bizim bu yaşadığımız acıyı misli ile yaşar.

Temiz kalpli güzel kızım seni o kadar çok özledim ki aklım, fikrim, her anım sensin annem. Her kızım dediğimde içim kan ağlıyor, yüreğim paramparça oluyor. Her kızın annesiyle diyaloğu bir başkadır, ama bizimki bambaşkaydı. Hala dün gibi acın taze, her gün özlemin daha da büyüyor içimde. Zaten sen gittikten sonra hiç bir şey eskisi gibi olmadı ve olmayacak güneş bile hiç eskisi gibi doğmadı hanemize. Örneğin yağmurdan sonraki toprak kokusu bile değişti, hiç bir şeyin ne tadı, nede tuzu var artık. Sensiz hayatın bir anlamı kalmadı bizim için. Sevinçlerimiz yarım, gülüşlerimiz hep eksik kaldı, her aklıma geldiğinde burnumun direği sızlıyor, gözlerimde hep bir yaş. Seni her özlediğimde yokluğunu öyle derinden hissediyorum ki, ne yazsam ne söylesem hep bir eksik ve yarım kalır.

Evlat acısının ne bir adı, nede tarifi var. Öyle büyük bir acı ki evlat acısı ismi dahi konulmamış ve biz bu acıyı senin yokluğunla yaşadık kızım. Yokluğun her geçen yıl içimi ateş gibi alev alev yakıyor ve ben bu yükün altından kalkamaz oldum kızım.

Evlat acısı ilacı olmayan bir hastalıkmış ,öyle ki içtiğim çayda bile gelirsin aklıma. Özlemekten daha kötü bir şey varsa o da gelmeyeceğini bildiğim halede özlemekmiş. Her kapı çaldığında ve her telefon çaldığında Feray’ım olsun Allahım diye dua ediyorum ama her seferinde hayal kırıklığına uğruyorum. www.yenicizgihaber.com

Hani bana bir söz vermiştin kızım, bir şeye ihtiyacın olursa söyle ve beni ara anne demiştim, sana o kadar çok ihtiyacım var annem neredesin. Neden beni sensiz bıraktın sende biliyorsun benim sana çok ihtiyacım var, çünkü sen benim arkadaşım, sırdaşım, dert ortağım, biricik kızımdın giderken hiç mi beni düşünmedin yavrum. Biliyorum sen bizi bu şekilde bırakıp gitmek istemezdin ama,  nerden bilecektin gözü dönmüş bir katilin seni bu hayattan ve bizden koparacağını. Şimdi kendi kendime alış Aysel artık Feray yok o melek oldu uçtu hanemizden, o artık biz bekliyor cennetinde diyorum ama bu dünya acılarından kaçamayacağın kadar küçük. Kaybettiklerini bir daha asla bulamayacağın kadar da büyükmüş maalesef kızım.

Ben seni o kadar çoook özledim ki, seni geri getirmek için canımı bile veririm kızım, çünkü sen daha çok küçüktün, o kara toprak sana hiç yakışmadı annem keşke anne ve babalar çocuklarını gencecik yaşta kara toprağa vermese, çocuklar anne ve babasını verse. Bir anne ve baba için evladını toprağa vermek, ölmeden önce kıyameti yaşaması demektir işte bizde senin haberini aldığımız an bizim evde o gün o kıyamet koptu kızım.

Hani şaire sormuşlarya ‘’Bu hayattaki en büyük yokluk nedir?’’ diye, Şair acı bir tebessümle cevaplamış, ’’varlığına alıştığınız bir insanın yokluğudur’’ Evet çok doğru bir söz, biz seninle 23 yıl neler yaşamadık ki, senin ve bizlerin ne hayalleri vardı, ama maalesef seninle olan hayallerimiz yarım kaldı. Canımın yarısı kızım ne olur çık gel, çok özledim, seninle yarım kalan hayallerimizi beraber tamamlayalım bunu bize çok görme annem.

Hani üniversiteyi bitirip çok ünlü bir iç mimar olup yaptığın işlerle ismini duyuracaktın ve bu hayalini gerçekleştirdikten sonrada, kuğu gibi bir gelin olup yuvanı kuracaktın. O hayal ettiğin gelinliğin duvağını biz tabutunun üstüne mi koyacaktık annem, niye böyle oldu.

Şunu birkez daha öğrenmiş oldum, bu dünya iyilerin değil, kötülerin dünyasıymış kızım.

Güzel kızım, seni geri getiremem ama şu varki, seni bu hayattan koparan o katil hak ettiği cezayı alana kadarda hukuk mücadelemizi sonuna kadarda sürdüreceğiz, mücadelemizden asla vaz geçmeyeceğiz, o katil ve onu sokağa salı verenlerde bunu böyle bilsin…

Feray'ım, seni sevgi ve özlemle hep anacağız...

KIZIM;

Sen benim hayatımda okuduğum

En güzel hikâyemsin,

Her daim benimlesin, kalbimin en güzel yerindesin,

Bende doğdun hiç batmayacak güneşimsin,

Sen bana Mevlam’ın verdiği bu dünyada en güzel hediyemsin,

Yanımda olsan da olmasan da

Bedenimde bıraktığın hiç silinmeyecek olan imzasın,

Dinmeyen tatlı sızımsın,

Sen her iki cihanda da bana lazımsın,

Cennete beraber gireceğimiz anahtarımsın,

Sen benim biriciğim, ömrüm,

Dünyam, kanım, canımsın, 

Ölene kadar seni unutmayacak olan ANNEN, melek Kızım.

 (ALINTI)  www.yenicizgihaber.com