Yıl 1989. Bir etkinlikte tanıştırıldım. Adını çok duyduğum HAMDOŞ kiya sarılıp alnımdan öptü. O sıcacık ilgisi, tatlı ve kendinden emin ses tonu ile sürdürdüğü sohbet 30 yıl sürmüş demek ki. Bu 30 yıllık süre içinde şehrimizde yaşanan her sosyal etkinlikte, her toplumsal faaliyette, her miting ve toplu anmalarda bir arada olduk. Sonra Özgür Düşünce Derneğinde kesişti yolumuz. Meydanlarda kutlaya bildiğimiz ilk 1 MAYIS mitinginden itibaren alana kucak dolusu papatya ile geldiğinde genelde ilk karşılayan oldum. Son 5 yıldır onu yormamak için ben çıktım kırlara. Papatya toplama işini elinden aldım. 2 yıl önce; tamam, ben gidersem " yoğurt çiçeği" getiren biri olacak. Sakın ihmal etme demişti.” Tamam; sigarayı bırakmadığım için hayatımda en çok fırçasını yediğim adam. Tamam; sosyalist yaşamın ne olduğunu, inancın, kararlılığın, mücadele azminin ve dostluğun tek bedende birleştiği adam… Yaşamını örnek alarak yaşayacağıma, Mayıs meydanlarını papatyasız bırakmayacağıma söz... Senden önce gidenlerimize selam götür. Yıldızlar ülkesinde de bize yol göstermeye devam edeceksiniz. Yolunuz yolumuzdur. Işıklar içinde uyuyun... HAMDOŞ Kiya…