Gaziantep, 2,5 milyona yaklaşan nüfusu, sanayi gücü, turizm potansiyeli ve kültürel çeşitliliğiyle yalnızca Türkiye’nin değil, dünyanın metropollerinden biri olma iddiasını taşıyan bir şehir. Böylesine güçlü bir kentin siyasal yönetiminde vizyon, strateji ve halkın gerçek ihtiyaçlarına yönelik politikalar beklenirken, CHP Gaziantep İl Başkanlığı ve yeni yönetiminin kısa dönemdeki yaklaşımı, tam tersine dar bir çerçeveye sıkışmış izlenimi veriyor.

İl başkanının geçmişte Şehitkamil Belediye Başkan Yardımcılığı görevine getirilme sürecinin etkisi hâlâ hissediliyor. Bu geçmiş, bugün izlenen siyasetin yönünü belirliyor gibi görünüyor. Özellikle Umut Yılmaz yönetimine sempatik gelecek, AKP’ye şirin gözükme taktikleriyle yol alınması, CHP’nin muhalefet kimliğini bulanıklaştırıyor. Muhalefet, iktidara benzemeye çalıştığında kendi varlık sebebini sorgulatır; Gaziantep’te de bu tablo giderek belirginleşiyor.

Halk arasında bilinen bir söz vardır: “Çerçi heybesindekini satar.” Yani, halkın gerçek ihtiyaçlarını pazara taşımak yerine, elinde ne varsa onu sunar. Bugün Gaziantep’in CHP yönetimi de bu metaforu hatırlatıyor. Şehrin sanayi, turizm ve kültürel potansiyeline uygun vizyoner politikalar geliştirmek yerine, mevcut imajı parlatmaya çalışan, içi boş karelerle “çalışıyormuş” görüntüsü veren bir yaklaşım hâkim. Mahalle aralarında samimiyet pozlarıyla halkın gönlünü kazanma çabası, aslında siyasal bir boşluğu gizleme girişiminden öteye geçmiyor.

Gaziantep gibi bir metropolün yönetiminde, yalnızca “birilerini memnun ederek mutmain olma” siyasetiyle yol almak, kentin geleceğini ipotek altına almak demektir. CHP’nin yereldeki bu yönetim tarzı, vizyon eksikliğini popülist karelerle örtmeye çalışıyor. Oysa halkın beklentisi, gerçek sorunlara çözüm üreten, sanayi ve kültür politikalarını geliştiren, turizmi canlandıran ve demokratik değerleri güçlendiren bir siyasal duruştur.

Ülke gündeminde asgari ücret artışları, emekli maaşları, enflasyonun yarattığı ağır yük ve firma iflasları en yoğun biçimde Gaziantep’te hissedilmektedir. Böylesine kritik meselelerde, muhattapları konumundaki sendikalar, meslek odaları ve örgütlü yapılarla hiçbir temas kurulmamış olması, yönetimin vizyonsuzluğunu daha da görünür kılmaktadır. Halkın ekonomik sıkıntılarını doğrudan dile getiren bu yapılarla bağ kurmamak, CHP il yönetiminin toplumsal gerçeklerden kopuk bir siyaset anlayışıyla hareket ettiğinin somut göstergesidir.

Bugün Gaziantep’te CHP il yönetimi, muhalefet kimliğini iktidara benzemek uğruna törpüleyen, “çerçi siyaseti” ile günü kurtarmaya çalışan bir görüntü sergiliyor. Ancak bu yaklaşım, ne halkın gerçek ihtiyaçlarına yanıt veriyor, ne de kentin metropol kimliğine yakışıyor. Gaziantep’in geleceği, samimiyet pozlarıyla değil, vizyoner politikalarla şekillendirilebilir. www.yenicizgihaber.com